DE REUS VAN AFRIKA WORDT EEN REUS VAN MENSENRECHTEN
Voor Pascal Nwoga gaat het allemaal over het bereiken van kinderen in Nigeria met mensenrechten, om de toekomst van het land te veranderen.
Nigeria, Zuid-Afrika’s dichtstbevolkte land, heeft de toepasselijke bijnaam de “Reus van Afrika”. Maar een grote bevolking kan grote problemen betekenen. Er is mensenhandel, het wordt internationaal gezien tot het 8e beroerdste land gerekend, en 67 procent van de bevolking leeft in armoede.
Om dit te veranderen geeft de vertegenwoordiger van Jongeren voor Mensenrechten (JvMR) Nigeria, Pascal Chukwuebuka Nwoga, sinds 2012 mensenrechtenonderwijs. “We hebben een tekort aan kennis over mensenrechten”, zegt hij, “dus probeer ik om mensen te laten begrijpen, dat we onze rechten moeten begrijpen en toepassen, als we echt vrede, ontwikkeling en daarna liefde in onze samenleving willen hebben.”
Over wat hem heeft geïnspireerd, zegt hij: “Ik groeide op in een omgeving waar kinderen werden mishandeld. Deze kinderen werkten, en ze bleven maar werken, werken en werken. Het was slavernij voor hen. Er was grote discriminatie, dus groeide ik op met die herinneringen, en probeerde kinderen te beschermen.”
Nwoga ontdekte JvMR toen hij een opleiding volgde in Ghana, waar hij de JvMR-spotjes op tv zag. Hij bestelde onmiddellijk zijn eerste set JvMR-materialen. Na zijn terugkeer in de staat Enugu, Nigeria, waar hij vandaan komt, richtte hij zijn JvMR Nigeria afdeling op. Hij begon in zijn eigen achtertuin op de Abakpa Nike markt, waar hij kinderarbeid zag. “Hier zijn veel kinderen die water verkopen om te overleven. Ze helpen op de een of andere manier hun ouders. Hun rechten worden geschonden, want als kind zou je op school moeten zitten en als het niet op school zit, maar op de markt dingen verkoopt, dan betekent dat, dat je zijn of haar recht op onderwijs hebt weggenomen. Dus liep ik rond en deelde de boekjes uit”, zegt hij. Nwoga sprak zowel met ouders als met kinderen, en nu gaan veel van de kinderen naar school.
Nwoga werkt ook in weeshuizen, waar hij voedsel, water en kleding voor weeskinderen brengt. “Dat betekent dat weeskinderen niet het gevoel hebben dat ze anders zijn dan andere kinderen die wel ouders hebben. Dat is liefdadigheid in actie; dat is mensenrechten in actie.”
Samen met vrienden, bouwde hij contacten op met scholen. “De kinderen kunnen we in scholen ontmoeten. Want als je ze in de scholen te pakken krijgt, zullen ze zeker de kennis in zich opnemen. Ik begon met privéscholen. Maar daarna wilde ik openbare scholen bereiken. Ik kwam erachter dat ze me in openbare scholen geen toestemming konden geven om met kinderen te praten. We hadden goedkeuring van de regering nodig.”
“Het leukste van het programma is dat ik kinderen ontmoet. Dat geeft me het meeste plezier. Met ze praten, zorgen dat ze glimlachen, lachen, me tot ze richten en proberen ze verantwoordelijkheid te laten nemen.”
Nwoga ging van de ene naar de andere afspraak om deze goedkeuring te krijgen, maar hij werd regelmatig door ambtenaren afgewezen die bang waren de ogen van kinderen te openen voor hun rechten. Maar na zes maanden van volharding, kreeg hij de goedkeuring die hij nodig had. Dat opende de deur om alle jongeren en leraren op alle niveaus van het schoolsysteem, te kunnen onderwijzen. Daardoor hebben Nwoga en zijn team nu meer dan 26.000 kinderen in 62 scholen bereikt.
En hij vermindert geen vaart. Hij heeft inmiddels vijf afdelingen in Nigeria en ook in Ghana worden mensenrechten onderwezen. “Het leukste van het programma is dat ik kinderen ontmoet. Dat geeft me het meeste plezier. Met ze praten, zorgen dat ze glimlachen, lachen, me tot ze richten en proberen ze verantwoordelijkheid te laten nemen.”
Kom meer te weten over Pascal Nwoga’s werk door te kijken naar de documentaire op het Scientology Network op NL.Scientology.tv/Pascal-Nwoga.
JIJ KUNT HELPEN
Door lid te worden van Verenigd voor de Mensenrechten (United for Human Rights), doe je mee aan deze internationale mensenrechtenbeweging. Verenigd voor de Mensenrechten helpt individuen, leraren, organisaties en overheidsinstellingen over de hele wereld om de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens beter bekend te maken.
